
Zundagmörgen 18 Mei 2019 hadden wij rondum de klok van half twaalf Yvonne Bijl-Hooijer in de oetzending. Ze hef oes oet de doeken daon wat een Taolschulte van het Huus van de Taol allemaol döt, verteld over heur gedichtenbundel “Zwanekiend” en oes een van heur gedichten veurdraogen.
Veur de liefhebbers heb we het gedicht op oeze webstee plaotst en is hierunder te lezen:
Stormachtige herinnering
As de rollende donder bolderde deur mien kleine kamer op zolder en de locht in lichterlaaie leek te staon zwarte wolken menare wollen verslaon dan krèup ik doodsbenauwd mit mien kop onder mien kussen bibberend en bevend smekend um rust en tot de terugkerende stilte van de nacht an toe en het zacht zuvere zingen van mien moe As de wilde wiendvlagen broesten en brulden en deur kieren en gaten mien kamertie vulden waordeur de gebienten stormachtig kraakten alle knaagdieren uut hun slaop ontwaakten dan krèup ik doodsbenauwd mit mien kop onder mien kussen bibberend en bevend smekend um rust en tot de terugkerende stilte van de nacht an toe en het zacht zuvere zingen van mien moe As mien moe zuverzachte begunde te zingen dan verdwenen - heel biezunder - alle nare dingen de rollende donder bolderde terogge en mien zolderkamer wörd weer as vrogger gien wilde wiendvlagen meer in braand stilte en rust kalmeerden ’t plattelaand pas as heur gezang de woeste wolken wus te sussen lee ik gerust mien kop weer op mien kussen
